Welcome to the new year.

,, Wrocław is my hometown, it is nicer to me than other cities, look at the postcard, it's a bridge over the Oder, the shadow casts cold on the blue waves...'' Until recently, the lyrics of this song were close to my heart, but for some time, I do not feel well in my city. Wroclaw used to be, despite the fact that it was a large city for Polish conditions, was full of greenery, accessible to residents, but the development of the city and the wave of developers that came to the city made me feel like a stranger in my city now.

The constant development of every space in the city center has led to the fact that the neighbor looks through the neighbor's window. Spaces that were once fragments of greenery, a place of respite for residents, have been concreted, the lack of any policy as to how the city is to be expanded has led to the fact that now the city gives off so much heat that we have winter in it for maybe 2 weeks a year.

Today is the first day of January, when I was a child, often there was snow in the city, and I went out on the hill near the house to go sledding, today the hill is no longer plowed because the noise of children playing did not fit into the vision of older grandparents who dominate in our area. All in all, it's a bit strange, because instead of going to old age, go somewhere where they will have peace, silence and fresh air, they squeeze in cramped apartments, in the city center, where the shops are expensive, the air is so polluted that I, a young person, have strong problems to breathe it.

So far I haven't complained about air pollution in my city, but now my bays are not able to cope with what I inhale. Despite the fact that it does not burn at home in the oven, I have a terrible sinus infection, which, in addition to the usual purulent runny nose, is manifested by blowing black threads of smog and nasty lumps that resemble coal.

Apparently I live in a big city and the availability of doctors recently is terrible, to the ENT in the subscription, there are no deadlines, after my package I made an appointment, privately to a proven ENT who has booked dates for over 2 weeks ahead, but without this visit will not do, because this is my second serious sinus infection since October, This time, instead of the ears, it expands to the optic nerve and I have perpetually tired and swollen eyes. Returning to my city, for several years, the weather in it has totally gone crazy and instead of 4 seasons, we have only 2 seasons or summer and autumn, the remaining seasons, as if they got lost somewhere, and certainly shortened a lot.

The weather has gone crazy to such an extent that last year chestnut trees bloomed 2 times, the first according to the norm in May, and the second time in October, roses bloom here almost all year round because even in December or January the weather is not terrible for them, and a few years ago it would have been unthinkable. Today it was sunny with us and you could say that we have a beautiful spring this winter, because not only was it a very sunny day, the temperature outside reached +17 degrees Celsius, which is rather not the norm in our latitude. Even when the snow lies near Wroclaw, it is always warmer by a few degrees and children are waiting for snow with longing.

More and more often I feel overwhelmed and tired here and I look forward to May when we can move out to our plot, which is our private oasis of greenery and peace and like the city center is maybe 5 km it is there definitely, calmer, the air is cleaner. More and more often I want to pack my family and take them out of this city, I look through real estate ads looking for a house to renovate with a large area, I always have in my favorite ads several offers of such properties with potential.

Recently my favorite is a plot about 60 km from Wroclaw with an area of over 7000m2 with an orchard, garden and private pond, I think that the price is really decent because the property is put up for 200,000 to negotiate and if only I had such savings on my account I would not hesitate even a minute before buying such a property, despite the fact that I know that the move will be real only in a few years, because first the children have to finish school, and certainly Alex at least the first 3 grades of primary school, because here on the spot it will simply be easier for us to take care of his further therapy, to equal hislanguage skills to his peers. Maybe in a year or 2 we will be able to buy a house for renovation outside the city when we sell the apartment after my husband's mother and get our share of the inheritance, but for now we will rather renovate it and go there on weekends and holidays, because here we have jobs and kids school.

A big city creates better opportunities for professional development, and I will probably work in Rossmann for a few more years before I finish my studies and do postgraduate studies, I hope that then I will be able to open my sensory integration office in which I would like to work, for example, 3 or 4 days a week, and in the rest of the time sublet it to a second therapist or hire someone. I am grateful to my husband for his support, thanks to the fact that he encouraged me to go to college I feel much happier and although sometimes it is difficult to do everything with myself, I am less nervous, work gives me more pleasure and time spent with my family is priceless for me.

I know that I still have a long way to go, but the first semester of studies is coming to an end and with quite good results, I begin to wonder if next year I should not climb even more so that in the second year, I can fight for a scholarship.

In a moment, I have to write everything down in the schedule, because I slowly begin not to grasp the dates, visits to doctors, ophthalmologists and other visits that we have arranged for the next 3 months, and there is a lot of it. With nicer plans for the coming weeks we will go to the mountains, where I hope for a little more winter weather conditions, I would like the kids to go a little sledding and older children learn to snowboard, I hope that the weather will not thwart our plans in this matter. In January, we will also start preparations for the new allotment season, the husband will remove the old trampoline and install a new and larger one so that the children play in better conditions.

Adrian has a lot of vacation in January, so he'll finally dig in the apartment and we'll start renovating a bit. Tomorrow I'm going to buy a bucket of magnetic-blackboard paint, because our Wiktor got more and more into the artistic vision of painting walls. We have a lot of plans for this year, but as you know, man makes plans and God laughs, so I do not treat their implementation as something that must be done at a specific date, it is rather a sketch, an outline of how we would like to enter the new year.

I secretly dream of shedding, a few kilos but I do not know if I can manage, of course I will try but the world will not fall on my head if I fail, I am considering buying a box diet in the keto version but the cost seems to me considerable and I do not know if I will be able to scrape such an amount for my needs, somehow it is always so, that I regret to spend money on myself and prefer to spend it on my happiness. In January I will get a bonus for hard work in December, so maybe I will actually use it for this purpose, I still have some time left to make a decision.

I would like this year not to be worse than last year, despite various problems, we experienced it in a good way, because we spent a lot of time together. I enter this year with a head full of ideas, positive energy, grateful for what I have, because although my life is not perfect, it is often chaotic, and the apartment does not look like from magazines, I like mine, life.

I'm not perfect neither me nor my family, but maybe that's the beautiful thing that we all love each other very much despite our flaws. I wish you in this new year, a bit of reflection, only good changes, appreciation of your loved ones and surrounding yourself with honest people who will have the courage to tell you when you do something wrong, but will also be a support when you need their help. In life, family counts, but family is not only blood ties, often our family is made up of friends who support us in difficult times. May there be not many hard days this year, may true friends be by your side.

I greet you strongly from my not ideal city and throw a few photos from today's spring walk 😉

POLSKI:

Witam was w nowym roku.

,, Wrocław to moje miasto rodzinne, milsze jest dla mnie, niż miasta inne, spójrz na pocztówkę, to most nad Odrą, cień rzuca chłodem na fale modrą…’’ do niedawna tekst tej piosenki był bliski mojemu sercu, jednak od jakiegoś czasu, nie czuję się dobrze w moim mieście. Kiedyś Wrocław mimo tego, że był dużym miastem jak na warunki Polski, był pełen zieleni, przystępny dla mieszkańców, jednak rozwój miasta i fala deweloperów, która napłynęła do miasta sprawiły, że obecnie czuję się obco w moim mieście.

Ciągłe zabudowywanie każdej przestrzeni w centrum miasta doprowadziło do tego, że sąsiad zagląda sąsiadowi przez okno. Przestrzenie które niegdyś były fragmentami zieleni, miejscem wytchnienia dla mieszkańców, zostały zabetonowane, brak jakiejkolwiek polityki co do tego jak ma być rozbudowywane miasto doprowadził do tego, że obecnie miasto oddaje tyle ciepła, że zimę mamy w nim może przez 2 tygodnie w roku.

Dziś jest pierwszy dzień stycznia, gdy byłam dzieckiem, często w mieście był wówczas śnieg, a ja wychodziłam na górkę koło domu by pozjeżdżać na sankach, dziś górki już nie ma została zaorana bo hałas bawiących się dzieci, nie wpisywał się w wizję starszych dziadków, którzy dominują w naszej okolicy. W sumie trochę to dziwne, bo zamiast na starość, wybyć gdzieś, gdzie będą mieć spokój, ciszę i świeże powietrze, cisną się w ciasnych mieszkankach, w centrum miasta, gdzie w sklepach jest drogo, powietrze jest tak zanieczyszczone, że ja młoda osoba, mam mocne problemy by nim oddychać.

Do tej pory nie narzekałam jakoś szczególnie na zanieczyszczenie powietrza w moim mieście, ale obecnie moje zatoki nie są sobie w stanie poradzić z tym co wdycham. Mimo tego, że nie pali się u nas w domu w piecu, ja mam potworną infekcję zatok, która oprócz zwyczajowego kataru ropnego, objawia się wydmuchiwaniem czarnych nitek smogu i paskudnych grudek, które przypominają węgiel.

Niby mieszkam w dużym mieście a dostępność do lekarzy w ostatnim czasie jest straszna, do laryngologa w abonamencie, nie ma terminów, po za moim pakietem umówiłam, się prywatnie do sprawdzonego laryngologa, który ma zarezerwowane terminy na ponad 2 tygodnie w przód, no ale bez tej wizyty się nie obędzie, bo to moja druga poważna infekcja zatok od października, tym razem zamiast na uszy, rozszerza się na nerw wzrokowy i mam wiecznie zmęczone i opuchnięte oczy. Wracając do mojego miasta, od kilku lat, pogoda w nim totalnie zwariowała i zamiast 4 pór roku, mamy raptem 2 pory czyli lato i jesień, pozostałe pory roku, jak by się gdzieś zagubiły, a na pewno mocno skróciły.

Pogoda oszalała do tego stopnia, że w ubiegłym roku kasztanowce kwitły 2 razy, pierwszy zgodnie z normą w maju, a drugi raz w październiku, róże kwitną tu niemal cały rok bo nawet w grudniu czy styczniu pogoda im nie straszna, a jeszcze parę lat temu było by to nie do pomyślenia. Dziś było u nas słonecznie i można by powiedzieć, że piękną wiosnę mamy tej zimy, bo nie dość że był to bardzo słoneczny dzień, to temperatura na dworze sięgała +17 stopni Celsjusza, co raczej nie jest normą w naszej szerokości geograficznej. Nawet gdy śnieg, leży do o koła Wrocławia, u nas zawsze jest cieplej o kilka stopni i na śnieg dzieci czekają z utęsknieniem.

Coraz częściej czuję się tu przytłoczona i przemęczona i z utęsknieniem wypatruję maja gdy będziemy mogli się wyprowadzić na naszą działkę, która jest naszą prywatną oazą zieleni i spokoju i niby do centrum jest miasta jest może z 5 km to jest tam zdecydowanie, spokojniej, powietrze jest czystsze. Coraz częściej chcę spakować rodzinę i wywieść ich z tego miasta, przeglądam ogłoszenia z nieruchomościami szukając domu do remontu z dużym terenem, zawsze mam w ulubionych ogłoszeniach kilka ofert takich nieruchomości z potencjałem.

Ostatnio moim ulubionym jest działka oddalona o około 60 km od Wrocławia o powierzchni ponad 7000m2 z sadem, ogrodem i prywatnym stawem, myślę że cena jest naprawdę przyzwoita bo nieruchomość jest wystawiona za 200 tysięcy do negocjacji i gdybym tylko miała na koncie takie oszczędności nie wahała bym się nawet minuty przed zakupem takiej nieruchomości, mimo tego że wiem że przeprowadzka będzie realna dopiero za kilka lat, bo najpierw dzieci muszą skończyć szkołę, a na pewno Alex choć pierwsze 3 klasy szkoły podstawowej, bo tu na miejscu zwyczajnie będzie nam prościej dbać o jego dalszą terapię, by jak najbardziej wyrównać jego umiejętności językowe do jego rówieśników. Może uda nam się za jakiś rok, lub 2 kupić jakiś dom do remontu za miastem gdy sprzedamy mieszkanie po mamie męża i dostaniemy swoją część spadku, lecz na razie będziemy go raczej remontować i jeździć tam na weekendy i wakacje, bo tu mamy prace a dzieciaki szkołę.

Duże miasto stwarza lepsze możliwości rozwoju zawodowego, a ja jeszcze pewnie kilka lat popracuję w Rossmannie, zanim skończę studia i zrobię studia podyplomowe, mam nadzieję, że wtedy uda mi się otworzyć swój gabinet integracji sensorycznej w którym chciała bym pracować np. 3 lub 4 dni w tygodniu, a w pozostałym czasie podnajmować go drugiemu terapeucie lub kogoś zatrudnić. Jestem wdzięczna mojemu mężowi za wsparcie, dzięki temu, że zachęcił mnie do pójścia na studia czuję się znacznie szczęśliwsza i mimo, że czasem trudno jest wszystko, ze sobą pospinać to mniej się denerwuję, praca sprawia mi więcej przyjemności a czas spędzony z rodziną jest dla mnie bezcenny.

Wiem, że jeszcze długa droga przede mną ale pierwszy semestr studiów dobiega już końca i to z całkiem dobrymi wynikami, zaczynam się zastanawiać czy w przyszłym nie spiąć się jeszcze bardziej tak by na drugim roku, móc zawalczyć o stypendium.

Za chwilę, muszę spisać wszystko w terminarzu, bo powoli zaczynam nie ogarniać terminów, wizyt u lekarzy, okulistów i innych wizyt które mamy po umawiane na najbliższe 3 miesiące, a jest tego sporo. Z milszych planów na najbliższe tygodnie czeka nas wyjazd w góry, gdzie liczę na odrobine bardziej zimowe warunki pogodowe, chciała bym żeby dzieciaki pojeździły trochę na sankach a starszaki nauczyły się jeździć na snowboardach, mam nadzieję, że pogoda nie pokrzyżuje nam planów w tej materii. W styczniu zaczniemy też przygotowania do nowego sezonu działkowego, mąż usunie starą trampolinę i zamontuje nową i większą tak by dzieci bawiły się w lepszych warunkach.

Adrian ma w styczniu sporo urlopu, więc w końcu podłubie też w mieszkaniu i trochę ruszymy z remontem. Jutro idę kupić wiaderko farby magnetyczno-tablicowej, bo nasz Wiktor coraz mocniej wkręcił się w artystyczną wizję malowania ścian. Planów mamy sporo, na ten rok, ale jak wiadomo człowiek robi plany a Pan Bóg się śmieje, więc nie traktuję ich realizacji jako czegoś co musi się dokonać w konkretnym terminie, jest to raczej szkic, zarys tego jak chcieli byśmy wejść w nowy rok.

Skrycie marzy mi się zrzucenie, kilku kilogramów ale nie wiem czy uda mi się ogarnąć, oczywiście spróbuję ale świat nie runie mi na głowę jeśli mi się nie uda, rozważam wykup diety pudełkowej w wersji keto ale koszt wydaj mi się spory i nie wiem czy uda mi się wyskrobać taką, kwotę na swoje potrzeby, jakoś zawsze tak jest, że żal mi wydać kasę na siebie i wolę ją przeznaczyć na moje szczęścia. W styczniu dostanę premię za ciężką pracę w grudniu, więc może faktycznie spożytkuję ją na ten cel, zostało mi jeszcze trochę czasu na podjęcie decyzji.

Chciała bym by ten rok nie był gorsz od ubiegłego, mimo różnych problemów, przeżyliśmy go w dobry sposób, bo dużo czasu spędziliśmy razem. Wchodzę w ten rok, z głową pełną pomysłów, pozytywnej energii, wdzięczna za to co mam, bo choć moje życie nie jest idealne, często bywa chaotyczne, a mieszkanie nie wygląda jak z czasopism to lubię swoje, życie.

Nie jestem idealna ani ja ani moja rodzinka, ale może właśnie to jest piękne, że kochamy się wszyscy bardzo mimo naszych wad. Życzę wam w tym nowym roku, odrobiny refleksji, samych dobrych zmian, docenienia najbliższych i otoczenia się samymi szczerymi ludźmi, którzy będą mieć odwagę powiedzieć wam, gdy zrobicie coś nie tak ale będą też wsparciem gdy będziecie potrzebować ich pomocy. W życiu liczy się rodzina, ale rodzina to nie tylko więzy krwi, często naszą rodzinę tworzą przyjaciele, którzy są dla nas wsparciem w trudnych chwilach. Niech ciężkich dni będzie w tym roku nie wiele, niech przy waszym boku będą prawdziwi przyjaciele.

Pozdrawiam was mocno z mojego nie idealnego miasta i wrzucam kilka fotek, z dzisiejszego wiosennego spaceru 😉