O tym, jak kupiłam grę i nie wierzyłam, że dojdzie

almost 3 years ago (Edited)

Wszyscy chyba kojarzą Zbigniewa Stonogę, nieprawda? Potrafi być bardzo odklejony od rzeczywistości i nie da się ukryć, że jest oszołomem, ale również czasami ma bardzo celne spostrzeżenia. Jak np. zestawione tu:

W każdym razie zdarzył się taki etap w jego życiu, że trochę mnie kupił swoim podejściem do pomagania innym oraz akcji zastawiania pułapek na pedofilów. Zbierając fundusze na wsparcie swoich działań organizował jakieś bzdurne loterie, za które zresztą też chcieli go przymknąć, oraz wydał grę planszową na sprzedaż.

No to w ramach impulsu i zaciekawienia postanowiłam ją kupić.

Co ciekawe, podejście do Zbigniewa miałam takie, że naprawdę miałam spore obawy, że ta gra nie dojdzie. Cóż za skrajny brak zaufania do przykładnego obywatela! Gra, a jakże, doszła.

img_0.7388148798222962.jpg

Jest to gra typu Eurobiznes, Monopoly, czy Fortuna. Osadzona w realiach Polski za czasów władzy PiS. Aby nabyć dane aktywa trzeba skorumpować kogo trzeba.

Gra mi się podobała, zwłaszcza, że pięknie w nią wygrałam, a wiadomo, takie gry, w których wygrywamy, są po prostu najlepsze 😅

Do tego podczas pierwszego grania cieszą te karty losowane ze środka planszy, ponieważ oczywiście odnoszą się do przezabawnej rzeczywistości, która nas otacza.

Poniżej screen z reklamy gry Pana Stonogi:

img_0.80249335279699.jpg